آشنایی با انواع سختی گیر
به پنج روش میتوان سختی آب را کاهش داد:
زیرآب زنی:
عبارت است از خارج ساختن آب اشباع شده از مواد معلق و نمکهای محلول از دیگ بخار که ساده ترین و ارزانترین روش برای کاهش سختی است. آبی که به این طریق از دیگ خارج میگردد بهوسیله آب تغذیه جدید که دارای مواد محلول کمتر است تأمین میگردد. از این رو با داشتن مقدار معین و مشخص از زیر آب میتوان از افزایش سختی موادی که باعث عدم عملکرد صحیح دیگ ها میگردند جلوگیری به عمل آورد و مقدار مواد معلق یا محلول را ثابت نگه داشت. در ضمن این روش در سیستمهای بسته در معرض هوا نظیر برج خنک کن،
با نام زیرکشی شناخته میشود.
سختی گیر رزینی
نوعی سختی گیر مکانیکی بوده که رایجترین انواع سختی گیر در صنعت است و تنها راهحل برای نرم کردن آب سخت، پاک کردن مواد معدنی کلسیم و منیزیم، از آب است. سختیگیرهای تبادل یونی، یونهای سخت منفی و مثبت در آب سخت (کلسیم و منیزیم) را جذب و به جای آنها یونهای سدیم مثبت و کلر منفی را جایگزین میکنند. بعد از اشباع شدن رزین ها به کمک آب نمک احیا میگردند.
سختی گیر پلی فسفات
از این سختیگیرها در ظرفیتهای پایین استفاده میشود. کریستال های پلی فسفاتمعمولاً در یک کارتریج (فشنگی) داخل ظرف شیشه ای قرار گرفته است. این روش شیمیایی با حل شدن پلی فسفات در آب مانع از تشکیل رسوب شده و مناسب مصارف خانگی با ظرفیت پایین است.
سختی گیر الکترومغناطیسی
این نوع سختی گیر با اعمال میدان مغناطیسی برابر شکل زیر آب عبوری از دستگاه را تحت تأثیر قرار داده و با اثر بر روی ذرات معلق و مولکولهای CaCO۳موجود در آب خواص فیزیکی و الکتریکی آن را تغییر داده و آرایش خاصی را ایجاد مینماید.
http://arianps.ir/01/%d8%b3%d9%8a%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%a7%d8%b3%d9%85%d8%b2-%d9%85%d8%b9%d9%83%d9%88%d8%b3-reverse-osmosis%da%86%d9%8a%d8%b3%d8%aa%d8%9f/%d8%aa%d8%a3%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%a7%d8%aa-%d8%b3%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%85%d8%a7%d9%86/