مشعل وانواع آن
مشعل هابه طور معمول متناسب با دیگ انتخاب میشوند و به میزان مصرف سوخت برحسب لیتر در ساعت و کیلوگرم در ساعت و یا گالن در ساعت مشخص میشوند.
اگر راندمان متوسط مشعلها را ۰٫۷۸ انتخاب کنیم، به ازای هر لیتر گازوئیل معادل BTU ۲۵۰۰۰ حرارت تولید خواهد شد.
با پیدایش سوختهای مایع و مزایایی که آنها نسبت به سوختهای جامد دارند این است که روز به روز در مشعل ها پیشرفت حاصل می شودوامروزه تقریبادربیشتردیگ های حرارت مرکزی و صنایع, سوخت مایع مصرف می شود و در نهایت وجود مشعل ها ضروری میباشد.
انواع مشعل ها:
مشعل فشاری:
سوخت با فشار يك تلمبه به داخل ديگ پاشيده مي شود و هوا نيز به طور طبیعی از اطراف نازل سوخت پاش وارد مي شود.
انواع مشعل های فشاری:
- مشعل با فشار بخار يا فشار هوا:
سوخت به وسيله فشار هوا يا بخار به داخل ديگ فرستاده می شود.در اين مشعل جريان سوخت از منبع تا پستانك به علت وزن مايع گاهی با فشار پمپ ضعيف انجام می گيرد. که در اين سيستم به علت فشار هوا و كمپرسور و يا فشار بخار، صداي نسبتا زيادی به وجود مي آيد كه از عيوب مشعل می باشد.
- مشعل با فشار ضعيف هوا:
بيشتر در ديگ های حرارت مركزي به كار برده مي شود و كامل ترين نوع مشعل است و در دو نوع مشعل با فشار كم و مشعل با فشار زياد ساخته می شوند.
- مشعل با فشار كم:
اين مشعل تشكيل شده است از يك الكتروموتور و يك وانتيلاتور و يك پمپ سوخت كه معمولا روی يك محور قرار دارند و با حركت الكترو موتور به كار می افتد. پمپ، سوخت را از منبع می گيرد و در داخل لوله مشعل كه در انتهای آن نازل قرار گرفته است، فشرده مي شود و چون نازل دارای سوراخ های ريزي است، سوخت به صورت پودر به داخل كوره پاشيده می شود. وانتيلاتور نيز اكسيژن لازم را به وسيله هوای محيط از اطراف نازل داخل محفظه احتراق می رساند. در اين حالت برای ايجاد شعله، احتياج به يك جرقه است كه آن نيز از دو سر سيمی كه متصل به يك ترانسفور ماتور فشار قوی در حدود ۱۲۰۰۰ ولتی است، ايجاد مي شود.اين جرقه ممكن است دائمی باشد كه در ديگ هايی كه محيط گرم كافی ندارند مورد احتياج است.در اين صورت ترانسفورماتور بايد دارای قدرت كار هميشگی باشد و يا ممكن است جرقه به طور متناوب باشد. يعنی در موقع شروع احتراق چند لحظه جرقه زده شود و پس از گرم شدن كوره، جرقه قطع شود.
به کار برده میشود. شیر برقی به خصوص وقتی که منبع سوخت بالاتر از مشعل باشد، حتماً لازم است، چون ممکن است پمپ سوخت خوب آب بندی نباشد و هنگامی که مشعل کار نمیکند، سوخت، قطره وارد کوره و تبخیر شود که در موقع روشن شدن مجدد تولید انفجار خواهد کرد. ولی با وجود شیر مربوطه چون به محض از کار افتادن موتور راه سوخت نیز بسته میشود. از دیگ محافظت کامل به عمل میآید.پمپهای مشعل معمولاً یک طبقه هستند و در بعضی موارد ممکن است دو طبقه باشند. در حالتی که منبع سوخت پایینتر از مشعل باشد، وجود پمپ دو طبقه ضروری است. در این مشعلها مقدار هوا و مقدار سوخت به وسیله دریچه تنظیم هوا و شیر تنظیم سوخت که به ترتیب اطراف وانتیلاتور (باد رسان) و روی پمپ قرار دارند، کنترل میشود. عمل راه افتادن و از کار افتادن مشعل به وسیله فرمان خود کاری مانند ترموستات دیگ و کنترل دود که گاهی به جایی آن سلول فتو الکتریک به کار میرود، انجام میگیرد.
مشعل با سوخت مایع سنگین: این مشعل نیز مانند مشعل قبلی است، با این تفاوت که به جای وانتیلاتور، یک دمنده به کار رفته و پمپ آن نیز مناسب با درجه غلظت مایع سوخت انتخاب شده است. در موقع راه اندازی این مشعل قبلاً شروع کار را به وسیله سیال گازی شکل یا سوخت سبک دیگری انجام میدهند که در این صورت یک دستگاه راه انداز به آن اضافه خواهد شد. به طور کلی هر نوع مشعل برای ظرفیتهای مختلف ساخته شده است که نسبت به ظرفیت حرارتی دیگ و انواع آن، میتوان با تعویض نازل و تنظیم هوا از آن استفاده کرد. مثلاً یک با ظرفیت ۱ تا ۵ و ۵ تا ۱۰ لیتر ساخته شده است که میتوان با تغییر پستانک، مصرف آن را به حداکثر یا حداقل رساند.
