انتخاب سختی گیر مناسب
املاح کلسیم و منیزیم موجود در آب را اصطلاحا سختی می نامند. آب در طبیعت ضمن عبور از زمین های آهکی ، کلسیم و منیزیم را در خود حل می کند. ترکیبات مربوط به بی کربنات کلسیم ca(Hco3)2 و بی کربنات منیزیم mg(hco3)2 در آب را سختی موقت (Temporary Hardness) و املاح مربوط به سولفات، کلراید و نیترات کلسیم یا منیزیم را سختی دائم( permanent Hardness) می نامند. مجموع سختی دائم و موقت سختی کل آب (Total Hardness) را تشکیل می دهد.
استفاده از آب های سخت در مصارف صنعتی و تاسیساتی خصوصاً در بویلرها منجر به رسوب گذاری، کاهش راندمان تجهیزات و آسیب رساندن به سطوح انتقال حرارت در دراز مدت می گردند.
متداول ترین روش جهت حذف سختی موقت آب استفاده از دستگاه های سختی گیری نوع رزینی می باشد. اساس کار دستگاه های سختی گیری نوع رزینی استفاده از فرایند تبادل یونی توسط رزین های کاتیونی می باشد. خواص رزین ها این است که وقتی در حضور آب سخت قرار می گیرند، یون سدیم انها با یون های رسوب گذار از قبیل کلسیم و منیزیم موجود در آب جابجا می شوند. به این ترتیب با حذف املاح کلسیم و منیزیم و جایگزینی آن با یون های سدیم آب نرم تولید می گردد که تمایلی به رسوب گذاری ندارد. مبادله یون ها تا زمانی ادامه می یابد که همه سدیم رزین ها با کلسیم و منیزیم آب تعویض شوند، پس از این زمان، به تدریج بازده فرایند سختی گیری کاهش می یابد و رزین ها می بایست دوباره بازیابی و احیاء شوند. احیاء مجدد این نوع رزین ها با عبور محلول غلیظ کلرید سدیم (نمک طعام) از بستر رزین انجام می پذیرد.
آب نرم خروجی از دستگاه سختی گیر برای تغذیه دیگ های بخار، برج های خنک کننده و سایر مصارف صنعتی، بسیار مطلوب می باشد. ظرفیت سختی گیر را تابع تعیین زمان احیا آن در دوره عملکرد در طول 24 ساعت کارکرد تعیین می شود. اصولا سختی گیرها را بر مبنای زمان های احیاء 8 ، 12 و 24 ساعت انتخاب می کنند.
جدول تعیین ظرفیت سختی گیر با زمان احیا هر ۲۴ ساعت یکبار:
شرکت آرین پادرا صنعت ارائه دهنده خدمات تاسیسات ساختمانی و صنعتی آماده ارائه خدمات به شما مشتریان گرامی می باشد. جهت درخواست مشاوره اینجا را کلیک نمایید.
منبع: مشهد بویلر
